İlk Panik Atak Hikayem (2012)

Başta da söylediğim gibi herkesin bir panik atak hikayesi vardır. Biri sınav stresi, biri evlilik-ayrılık yüzünden diğeri doğum-ölüm yüzünden bu sevimsiz bozuklukla karşı karşıya kalır.

Benim hikayem 2012 yılında başlıyor. Yurtdışına evlenmeye gittim 2012 mayıs ayında. Türkiye'ye döneceğim gün kayınpederimi gözümün önünde kaybettim. Türkiye'ye döndüğümde ben benden geçmiş, içimde sanki herşeyden korkan bir çocuk meydana çıkmıştı. Birden kalbim küt küt atmaya başlıyor, terliyorum, bayılacak gibi bir his oluşuyor, yüzümün sol kısmı bazen karıncalanıyor bazen de hissizleşiyordu. Sokağa çıktığımda birden bir endişe kaplıyordu içimde. Yerimde duramıyordum. O günlerde o çarşı bana dar geliyordu. Yaşıyormuyum rüyadamıyım gibi birşeydi. Böyle olmayacaktı, hemen doktordan randevu aldım. EEG çekimleri MR çekimleri falan derken hiçbirşeyimin olmadığını söylüyordu doktorlar. Bense gecenin 2'sin de atak geçiriyor hastane hastane dolaşıyordum. Ne kadar ilginç değil mi? 1 aylık evliyim, eşim yanımda değil cenaze dolayısıyla. Millet evlenir balayına gider ben tek başıma hastane hastane geziyordum. Hala ne yaşadığımı bilmiyordum. Günler sonra ataklar ağırlaşınca doktor bir ahbap'ın tavsiyesiyle psikologdan randevu aldım ve görüştüm. Sonuç panik bozukluk. Paxil 20 mg verdi bana. Bu  tarz ilaçların bu kadar ağır olacağını hiç düşünmüyordum. İlk günler sanki gözüm açılmıştı. 4. günü ilacın yan etkilerini yaşamaya başladım. Kafamı yataktan kaldıramıyor, tuvalete dahi zorla gidiyordum. Uyuması da cabası. Bütün boyun kaslarım olmuş taş gibi. Çok fena şekilde baş ağrısı yapıyordu bana. Uyumadığım zamanlarda da sanki birisi kucağıma oturmuş boğazımı sıkıyor gibi nefes almakta zorlanıyordum. Allahtan o zamanlar yazlıktaydım. Çünkü İzmir'in sıcağı acaip zorluyordu beni.

Bu ağrıları yaşarken bir yandan da ataklar geçiriyordum. Geceyarısı Allah babamdan razı olsun onunla beraber yürüyüş yapıyordum sahilde salya sümük ağlaya ağlaya. Sanki hep böyle olacakmışım gibi hayata küsmüştüm. Babam bana sürekli telkinde bulunuyordu. Telkin deyip geçmeyin hakikaten işe yarıyordu. Her zaman güle oynaya dolaştığım yerlerde dolaşamıyordum. Dolaşma şurda kalsın iki adım ötede ki markete dahi korkudan gidemiyordum.

Aradan 1 ay geçti. İlacın yan etkileri yavaş yavaş azalmaya başlayıp etkisini göstermeye başladı. Ama yine de sürekli uyuma peşindeydim. O zamanlar sigarayı bırakmıştım epey bir kilo aldırmıştı bana ilaç. Artık o eski günler geride kalmaya başlamış ben yine o şen kahkahalarımı atmaya başlamış, cesaretimi toplamaya başlamıştım. Eşime bilet alıp 2 haftalığına buraya gelmesini söyledim. Onun da ülkesinde üzerinde ki şirketi devretmesi gerektiği için bir sürü işi vardı. Hem onun kafa dinlemesini istedim hem de birbirimizi çok özlemiştik. Biletini aldım. Ukrayna'dan İstanbul'a inecek, bende İzmir'den İstanbul'a uçup onu karşılayacak ve otobüsle Çanakkaleye balayı yapmaya gidecektik. 2 ay önce tek başına sokağa bile çıkamayan ben İstanbul'a uçtum. Hiçbir sıkıntı yaşamadım. Yani ilaç tam anlamıyla etkisini 3 ay içinde gösterdi.

Yaklaşık bir buçuk sene Paxil'i kullanmaya devam ettim. Bu arada bu bozukluğa yakalananlarda yüksek derecede araştırma takıntısı gelişir. O zamanlar bende bu konuda araştırmalar yaparken forum sayfalarından birinde Paxil'in iyi bir ilaç olduğunu ama bırakmasının zor olduğunu yazıyordu. Bende artık yavaş yavaş Paxil'den kurtulmanın zamanı gelmişti. Yavaş yavaş dozları azaltıp yaklaşık 3 hafta içerisinde Paxil'i bıraktım. Yoksunluk sendromu yaşayacağımı bildiğim için vücudumun bana verdiği tepkilere aldırış etmedim. Bırakırken ne gibi tepkiler oluştu diye soracak olursanız baş dönmesi, boğaz sıkılması ve halsizlik yaptı. O da 1 hafta sürdü ve bitti.

Evet işte benim de panik atak serüvenim bu. Tabi daha 2. raund var. Asıl bu işin çözümü orada. İlaçsız bir şekilde Panik Atak'tan nasıl kurtulacağınızı size anlatacağım. Hatta sizlere bir video seyrettireceğim. Ben bu işi en kısa sürede o video vasıtasıyla çözdüm.

Yazımı sonlandırmadan bir uyarıda bulunmak istiyorum. Yukarıda okuduğunuz benim Panik atakla ilgili hayat hikayem. Hiçbir şekilde bir ilacı yerme ve göklere çıkarma gibi bir niyet lütfen sezilmesin. Herkesin bünyesi farklı. Bana iyi gelen ilaç size iyi gelmeyebilir ya da beni kötü eden ilaç sizi iyi edebilir. Lütfen bu konuya bu çerçeveden bakın. Ve olumlu ya da olumsuz aynı şeyleri bende yaşarım ya da yaşıyorum düşüncesine kapılmayın.